Van de hel naar de hemel!

Goedenavond lieve lezers,

Ja het is hier avond, en ja dat betekent dat we veilig zijn aangekomen!

Het begon allemaal gister ochtend om een uurtje of 5, wakker worden voor de wekker gezien het feit ik geen oog dicht had gedaan. Het was dé dag, de dag dat ik eindelijk maar toch afvloog naar het verre Indonesië.

Aangekomen op Schiphol begon het gevoel wel heel dubbel te worden, voor het eerst vliegen en mijn dierbaren in het koude kikkerlandje achterlaten. Ik was zenuwachtig en toch wel een beetje verdrietig. Gelukkig waren mijn lieve pap, mam en tante mee en kwam mijn lieftallige vrienden Joep en Suus ook even doei zeggen. Toch wel een dolle hilarische boel, maar tegelijkertijd ook met heel wat tranen. Na een tijdje knuffelen en wat huilen pakte we onze koffers en liepen we richting de douane. Zulke 'hello goodbye momenten' worden toch altijd onderschat, snikkend liepen we weg om vervolgens nog één keer achterom te kijken.

Na een tijdje snikken bij de gate begon ik toch wel erg zenuwachtig te worden. Hallo.. ik ga zo voor het eerst in mijn leven vliegen, en gelijk zo ver... Eenmaal in het vliegtuig was ik gewoon misselijk van de spanning. Met een sjaal over mijn hoofd getrokken omdat ik niet durfde te kijken, was ik toch wel blij dat Annick me even op mijn schouder tikte om te zeggen KIJK!.. Al kijkende hoe we opstegen vond ik het stiekem toch best heel mooi. Na ongeveer een uur werd ons eten al geserveerd, en omdat ik een pinda allergie heb had ik natuurlijk geen keuze. Met meer spanning dan trek, trok ik toch maar het folie van het bakje.. gele rijst met een stukje vis en wat natte spinazie. Gezien het feit ik niet heel gemakkelijk ben met eten, werd ik er niet echt gelukkig van.. Nieuwsgierig keek ik in de andere bakjes, en zag ik gelukkig nog wat fruit. Bij de tweede ronde was het weer raak, lekker een natte sponzige kaasomelet met gekookte aardappelen, de eerste vraag was: Wie bedenkt deze combi? En de tweede vraag.. WAAROM? Het eten was dus geen succes.

De eerste vliegreis en overigens de langste zat erop, we waren dan eindelijk in Kuala Lumpur. Met tranen in mijn ogen van de oorpijn zijn we maar gaan zoeken naar de volgende vlucht naar Bali. Ik vond het vliegen wel meevallen en zat daarom ook niet erg op tegen de laatste drie uur. Eenmaal stijgend was het mis.. mijn oren deden zoveel pijn, het was bijna niet te doen. Al huilend van de pijn (ik was serieus nog net niet aan het gillen) keek ik af en toe om me heen en zag ik dat mensen rustig en genietend voor zich uit zaten te staren.. Hoe dan? Met dalen idem dito, ik trok het allemaal niet meer.

Maar toen al dalend en kijkend uit het raam zag ik Bali, en ja het was liefde op het eerste gezicht. Prachtig is het. Op het vliegveld daar liep alles zo goed als gemeerd. We werden opgewacht door Piet en Maria, enorm lieve familie van familie wat ik eigenlijk nu zelf ook als familie beschouw (volgen jullie het nog?). Tegelijkertijd werden we ook ophaalt door ons stagebemiddeling bedrijf, na een tijdje zoeken zagen we een lieve kleine jongen staan met mijn papier met ROMY HORST ANNICK SCHUILING WELCOME TO BALI erop. Na tien minuten wachten vertrokken we met de taxi naar ons verblijf, Piet en Maria gezellig mee want dat vond de chauffeur alleen maar leuk!

Na een tijdje kris kras door het bizarre verkeer waren we er, en gelijk werden we overdonderd door de paradijs achtige omgeving. Op de plaatjes zag het er al mooi uit maar in het echt is het nog veel mooier. De kamers zijn groot en zien er mooi uit, al zitten er wel veel vieze beestjes en nodigde de lakens niet echt uit om tussen te liggen. Na even snel bagage neerleggen gingen we gelijk met z'n vieren een stukje lopen door de buurt in hoop een supermarkt tegen te komen. Gelukkig was die dichtbij en na wat boodschapjes te hebben gedaan zijn we nog gezellig een drankje gaan doen vlak bij het verblijf.

Na een het gezellige en ook leerzame middagje met Piet en Maria zijn we maar alles gaan schoonmaken en opruimen. Annick kennende begon gelijk al lekker te poetsen terwijl ik even een plons in het zwembad nam naast onze kamers. Na alles lekker te hebben ingericht naar wens en even lekker te hebben gezwommen, zitten we nu inmiddels in het donker bij het zwembad met een heerlijk aangenaam temperatuurtje.

Wauw Bali wat ben je mooi, wat zijn de mensen lief, en wat is het lekker weer. Dag van aankomst is dus echt fantastisch. Zo nog even lekker een hapje eten en dan nog even een stukje wandelen.

Dit was het voor nu,

Tot de volgende keer maar weer!

Hele dikke zonnige kus van mij!